Een voet op het gaspedaal en een op de rem. Je werkt je een ongeluk, maar het lijkt alsof je niet vooruit komt.
Je bent jong, intelligent, je hebt een opleiding gedaan of bent die aan het doen en iedereen denkt dat jij het helemaal voor elkaar hebt. “Jij komt er wel.” Maar zo voelt het niet. Diep van binnen heb je een gevoel van wanhoop weggedrukt. Als ik nou maar harder doorleer, harder doorwerk, dan kom ik er. Want dat zegt iedereen, je komt er wel. Maar waar is “er”?
Loop je vast en lijken mensen het niet te begrijpen? Vraag je om hulp en krijg je telkens de respons dat er niet zoveel mis met je is en dat je het best zelf kan? Ze lijken niet te zien dat je van binnen klem zit…
Je bent niet alleen. Er is een weg voorwaards. Na jaren van doorbikkelen, komt een tijd van uitzoeken: Wat wil ik, los van de verwachtingen om me heen?