Herstel is millimeterwerk. Zie het als een elastiekje. Rek je het te snel en te ver op, dan kan het zijn dat je “eruit klapt”.
Geef je te snel vol gas, dan kan het je gebeuren dat je voortgang ineens uit je handen lijkt weg te glippen. “En, ik was zo goed bezig! Waarom houd ik het niet vol?” Niet omdat je het niet kan, maar omdat je jouw elastiek te snel, te ver hebt opgerekt. Ineens springt het weg en dan lijkt het alsof je weer van voor af aan moet beginnen.
Dat het je soms ontglipt en dat je pas op de plaats moet maken, dat gebeurt iedereen die bezig is met zijn of haar herstel. Zo vreemd is het niet. Maar ga je te vaak voorbij jouw limiet en ga je structureel over je grenzen, dan breng je jezelf schade toe. Dan komen er barsten in dat elastiekje. De taak is dus om te herkennen hoeveel rek er in zit en binnen die ruimte te werken aan je herstel.