Wist je dat 80% van alle vrouwen in de techniek, binnen 5 jaar het vakgebied verlaat? Het “verhaaltje” is dat ze gediscrimineerd worden. Wacht maar tot je deze vrouwen zelf spreekt. Stuk voor stuk zeggen ze: “Ik vond er niks (meer) aan.”
De ene na de andere vrouw meldt zich met burn-out klachten en een diep gevoel van “geen voldoening”. Ze zijn vaak hun hele carriere lang voorgetrokken en banen ingelokt omdat er “vrouwenquota’s” gehaald moeten worden door het bedrijfsleven. Ze hebben een goede baan met een prima (tot heel dik) salaris. Binnen een jaar beginnen de vermoeidheidsklachten en het gevoel “Is dit het nou?”.
Na een leven lang verteld worden “Je moet X, Y of Z willen worden, want je kan het”, komen ze er achter “Ik wou dat ik het wilde maar ik wil het niet”.
Vrouwen zijn heel vatbaar voor verhalen over
– wat je moet willen
– wat je gelukkig zal gaan maken in de toekomst
– bewijzen dat je het kan
– veel geld verdienen, prestige
Vrouwen verlaten massaal de techniek. En toch gaan we door met jonge vrouwen de techniek in lokken, ook al is de uitkomst voortdurend hetzelfde: 80% kans dat ze ongelukkig is in het werk.
Zullen we daar onderhand niet eens mee stoppen?